Από τα πιο αξιοθαύμαστα κομμάτια της γλυπτικής είναι ίσως η λάξευση ενός πέπλου με τρόπο τόσο αριστοτεχνικό και λεπτομερή, που το αποτέλεσμα μοιάζει φυσικότατα αληθινό. Δεν γνωρίζω με ακρίβεια αν η δημιουργία ενός "υφασμάτινου" πέπλου σε ένα μαρμάρινο άγαλμα είναι από τις δυσκολότερες διαδικασίες της τέχνης αυτής, υποθέτω πως ναι, αλλά δεν μπορούν να μην μας τραβούν κάθε φορά την προσοχή έργα στα οποία νιώθεις πως με το παραμικρό φύσημα από ένα αεράκι, το μαρμάρινο βέλο θα αρχίσει να κουνιέται...