Είναι τόσο δύσκολο πια να γράψεις για μια ταινία ενός εκ των ζώντων μέγιστων του σινεμά σήμερα, δίχως να αναφερθείς στα εξωκινηματογραφικά που όχι απλά τον συνοδεύουν, αλλά μαστιγώνουν και τη δουλειά και τη φήμη του. Είναι δύσκολο ας πούμε να μην αναφερθείς στο ότι αναζητάται διανομέας στον αγγλόφωνο κόσμο, ότι εξαιρέσεις αποτελούν οι χώρες που «καταδέχονται» (η Γερμανία, η Ισπανία - κι η Ιταλία προφανώς) να προβάλλουν έναν καλλιτέχνη που πριν λίγα χρόνια θα επαίρονταν να διανείμουν όλοι παντού...