Ο Ντέιβιντ Κόπερφιλντ, το πιο αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα του Κάρολου Ντίκενς, το αγαπημένο του παιδί, όπως το αποκαλούσε, εκδίδεται για πρώτη φορά σε πλήρη μορφή στα ελληνικά. Με χιούμορ αλλά και βαθιά αίσθηση του τραγικού, ο Ντίκενς αφηγείται την ιστορία του Ντέιβιντ Κόπερφιλντ, από τα στερημένα παιδικά του χρόνια έως τους πρώτους έρωτες, και από τον καθημερινό αγώνα για τα προς το ζην έως τις δυσκολίες ενός γάμου. Ο ήρωας αντιμετωπίζει με σθένος κάθε εμπόδιο, και από βοηθός σε δικηγορικό γραφείο και ανταποκριτής εφημερίδων εξελίσσεται σε διάσημο συγγραφέα.
Με κεντρικό θέμα τη μνήμη και την ταυτότητα, το σπουδαίο αυτό μυθιστόρημα ενηλικίωσης και συγγραφικής ωριμότητας είναι μία εντυπωσιακή τοιχογραφία της ζωής στην Αγγλία τη βικτοριανή εποχή.
Κάρολος Ντίκενς
Ο Κάρολος Ντίκενς είναι ένας από τους σπουδαιότερους Βρετανούς συγγραφείς και ο κορυφαίος μυθιστοριογράφος της βικτοριανής εποχής. Γεννήθηκε στο Πόρτσμουθ της νότιας Αγγλίας το 1812 και ήταν το δεύτερο από τα οκτώ παιδιά της οικογένειας. Πέρασε δύσκολη παιδική ηλικία, καθώς αναγκάστηκε να σταματήσει το σχολείο και να δουλέψει σε εργοστάσιο όταν ο πατέρας του βρέθηκε στη φυλακή λόγω χρεών. Παρά την ελλιπή μόρφωσή του, εργάστηκε ως βοηθός σε δικηγορικό γραφείο, ως στενογράφος στα δικαστήρια του Λονδίνου και ως δημοσιογράφος.
Στα μέσα της δεκαετίας του 1830 άρχισε να δημοσιεύει τα πρώτα λογοτεχνικά έργα του, σε μηνιαίες συνέχειες σε περιοδικά και εφημερίδες, και αμέσως γνώρισε τεράστια επιτυχία.
Έγραψε δεκαπέντε μυθιστορήματα, νουβέλες και διηγήματα. Τα πιο γνωστά έργα του είναι: Όλιβερ Τουίστ, Νίκολας Νίκλεμπι, Χριστουγεννιάτικη ιστορία, Ντέιβιντ Κόπερφιλντ, Ο ζοφερός οίκος, Δύσκολοι καιροί, Ιστορία δύο πόλεων και Μεγάλες προσδοκίες.
Με την πένα του επέκρινε τις τεράστιες κοινωνικές ανισότητες της βικτοριανής εποχής, τη φτώχεια, τις άθλιες συνθήκες ζωής και εργασίας, την κακομεταχείριση των παιδιών και το άδικο δικαστικό σύστημα της εποχής. Υπερασπίστηκε τα δικαιώματα των παιδιών και των αδυνάτων και υποστήριξε την κατάργηση της δουλείας στην Αμερική.
Το 1836 παντρεύτηκε την Κάθριν Χόγκαρθ, με την οποία απέκτησε δέκα παιδιά και χώρισε είκοσι δύο χρόνια αργότερα. Πέθανε το 1870, σε ηλικία πενήντα οκτώ ετών, και τάφηκε στη «γωνιά των ποιητών», στο Αβαείο του Γουέστμινστερ. Το έργο του δεν σταμάτησε ποτέ να εκδίδεται και διατηρεί αναλλοίωτη την αξία του έως σήμερα. Τα βιβλία του διαβάζονται από αναγνώστες κάθε ηλικίας σε ολόκληρο τον κόσμο.