Με τον «Ιούλιο Καίσαρα» του Ουίλιαμ Σαίξπηρ που ανεβαίνει το Σάββατο 4 Φεβρουαρίου στο θέατρο Δρόμος, συνεχίζει τη φετινή παρουσία του στα θεατρικά δρώμενα ο συνθέτης Δημήτρης Ευαγγελινός. Μετά την πρωτότυπη μουσική για το έργο της Μαργκερίτ Ντυράς «Η Αρρώστια του Θανάτου» που παρουσίασε στο πρώτο μέρος της θεατρικής σεζόν, ο καταξιωμένος δημιουργός έρχεται με μία ακόμη δυνατή σύνθεση. Πιστός στο προσωπικό του ύφος ο Δημήτρης Ευαγγελινός συνδυάζει αντίρροπες μουσικές δυνάμεις και δημιουργεί σύγχρονη ορχηστρική νεοκλασική μουσική με έντονα σύγχρονα στοιχεία και ροκ επιρροές.
Η πρωτοποριακή αυτή διάθεση είναι άλλωστε ένας από τους κύριους λόγους που οδηγούν στη σταθερή συνεργασία του με την θεατρική ομάδα ΜΗΔΕΙΑ και τον σκηνοθέτη Εμμανουήλ Μαύρο.
«Από την πρώτη στιγμή που με προσέγγισε το 2016 ο Μάνος Μαύρος αποδέχθηκα την πρότασή του και αποδείχθηκε ένας πολύτιμος και ικανός συνεργάτης με όραμα και πολύ μεράκι» εξηγεί ο Δημήτρης Ευαγγελινός.
«Στη πρώτη μας συνεργασία το 2016 μελοποίησα το διασκευασμένο κείμενο του Σοφοκλή, μετατρέποντάς την ”Αντιγόνη” του Σοφοκλή σε Ροκ όπερα ενώ πέρσι την άνοιξη ξεκίνησα να συνθέτω την μουσική για την παράστασή του ”Η Αρρώστια του Θανάτου” της Μαργκερίτ Ντυράς παράλληλα με το project του Καίσαρα» Ποια πρόκληση ιντριγκάρει έναν συνθέτη ώστε να καταπιαστεί με μια πολιτική τραγωδία που γράφτηκε το 1599;
«Καίσαρας. Μια ιστορία τόσο σύγχρονη… Η αγωνία του ανθρώπου να διοικήσει και να διοικηθεί σωστά. Οράματα, φόβοι, σκέψεις, φιλοδοξία, αλήθειες, ψέματα, οργή, συγκρούσεις και ακραίες πράξεις. Το να κατορθώσει κάποιος να τα αποτυπώσει όλα αυτά σε ένα μουσικό αφήγημα διάρκειας 35 λεπτών είναι η απόλυτη πρόκληση» εξηγεί ο συνθέτης. «Η μουσική στο θέατρο θα πρέπει να συνοδεύει την πλοκή και να μεγιστοποιεί τα συναισθήματα. Το είδος που επιλέχθηκε για τον Καίσαρα δεν μπορούσε να είναι άλλο από το επικό συμφωνικό ροκ. Μια απαιτητική μουσική φόρμα ,τόσο συνθετικά όσο και ενορχηστωτικά, με τα αναγκαίο χαρακτηριστικά για να αποδώσει τον πολιτισμό της ιστορία μας», συνεχίζει.
«Κλίμα βαρύ και μεγαλοπρεπές με την βοήθεια του χορωδιακού μέρους, έντονη δράση αλλά και λυρισμός με το πάντρεμα της συμφωνικής και του σκληρού ήχου της ροκ, βίαιο και σκοτεινό όπως και οι σκέψεις των ηρώων του».