Τη Δευτέρα 20 Φεβρουαρίου, το Ελληνικό Δημόσιο άσκησε έφεση στην απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών για την αποζημίωση 300.000 ευρώ σε πέντε συγγενείς μιας 77χρονης, η οποία έχασε τη ζωή της στη φονική πυρκαγιά στο Μάτι. Ειδικότερα, το Δημόσιο αναφέρει ότι: "Κακώς το Διοικητικό Πρωτοδικείο δέχθηκε τον αναπόδεικτο ισχυρισμό των αντιδίκων ότι η έλλειψη εισήγησης για εκκένωση προκάλεσε το ένδικο τραγικό αποτέλεσμα. Από κανένα αποδεικτικό στοιχείο δεν προέκυψε ότι τυχόν εισήγηση του ΠΣ για οργανωμένη προληπτική απομάκρυνση των κατοίκων θα μπορούσε χρονικά και τεχνικά να πραγματοποιηθεί και να ολοκληρωθεί πριν την έλευση του θερμικού κύματος που προηγείτο της φωτιάς, δηλαδή με ασφαλή και αίσια κατάληξη για τους κατοίκους. Είναι βέβαιο ότι και στην περίπτωση αυτή τα κρατικά όργανα θα κατηγορούνταν για την εκκένωση, όπως σήμερα κατηγορούνται για τη μη εκκένωση. Δεν είχε υλοποιηθεί το σύστημα ειδοποιήσεις το 112, οι οδοί εντός και πέριξ των οικισμών είναι μικροί και δαιδαλώδεις. Παράλληλα, το Δημόσιο επικαλείται ότι εκ μέρους του Δημοσίου υπήρξε ενημέρωση προς τους φορείς και τους πολίτες τόσο για τον επικείμενο κίνδυνο όσο και για τα μέτρα αντιμετώπισης του, τα οποία σε πολλές περιπτώσεις δεν ακολουθήθηκαν, όπως η οδηγία μην εγκαταλείπετε το κτίριο εκτός αν η διαφυγή σας είναι πλήρως εξασφαλισμένη".
Παράλληλα, ο πληρεξούσιος δικηγόρος της οικογένειας της 77χρονης δήλωσε: "Με την υπ' αριθμ 17030/2022 απόφαση του Τριμελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών, όπως είναι γνωστό, επιδικάστηκε η πρώτη αποζημίωση στους εντολείς μας - συγγενείς θύματος από την τραγική φωτιά στην περιοχή της Ανατολικής Αττικής τον Ιούλιο του 2018, για χρηματική ικανοποίηση λόγω της ψυχικής οδύνης που υπέστησαν. Κατά της απόφασης αυτής το Ελληνικό Δημόσιο ήγειρε έφεση προκειμένου να οδηγηθεί η υπόθεση ενώπιον του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών. Στο εφετήριό του το Ελληνικό Δημόσιο, πέραν των νομικών λόγων, επαναλαμβάνει τη θέση του ότι τα θύματα έχουν ποσοστό συνυπαιτιότητας λόγω της μη πληροφόρησής τους από τα ΜΜΕ ή από το διαδίκτυο για το πως να αυτοπροστατευθούν. Επιπροσθέτως το Ελληνικό Δημόσιο αναφέρεται εκ νέου στην άναρχη δόμηση της περιοχής και στην ύπαρξη αυθαιρέτων, καίτοι αυτά ήταν γνωστά στις αρχές και στην προκειμένη περίπτωση δεν υπήρχε κανένα ζήτημα αυθαιρέτου. Τέλος, κατά το ελληνικό Δημόσιο, η επιδικασθείσα αποζημίωση από το Δικαστήριο, κρίνεται υπερβολική και επικουρικά ζητά τη μείωσή της. Σημειώνω ότι η υπόθεση αυτή δεν έχει προσδιοριστεί ακόμα προς εκδίκαση ενώπιον του Διοικητικού Εφετείου".