Την Πέμπτη 26 Ιανουαρίου, συνεχίστηκε στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Θεσσαλονίκης η δίκη για τη δολοφονία του 19χρονου Άλκη Καμπανού, με την κατάθεση του 21χρονου φίλου του θύματος, ο οποίος ήταν αυτόπτης μάρτυρας της δολοφονικής επίθεσης. Ειδικότερα, ο 21χρονος ανέφερε πως: "Ο Άλκης ήταν κολλητός μου. Με τα υπόλοιπα παιδιά είχαμε τυπική σχέση φιλίας. Γνωριζόμασταν από κοινές παρέες, πηγαίναμε μαζί στο γήπεδο. Είμαι φίλαθλος του Άρη, όχι όμως οργανωμένος οπαδός της ομάδας, ούτε και τα άλλα παιδιά. Εκείνη την ημέρα, φτάσαμε γύρω στις 8 το βράδυ στο πάρκο του Άρη. Πήγαμε για έναν σύντομο καφέ στον σύνδεσμο φίλων του Άρη, μετά ξαναγυρίσαμε στο πάρκο. Το κάνουμε συχνά αυτό, να βγαίνουμε, έτσι, βόλτα. Εγώ και ο Άλκης φύγαμε με το μηχανάκι μου και μετά ήρθαν να μας βρουν τα άλλα τρία παιδιά. Πήραμε ένα ενεργειακό ποτό και καθίσαμε στα σκαλιά της πολυκατοικίας επί της οδού Θ. Γαζή. Επιλέξαμε αυτό το σημείο για να κόβει από το κρύο.
Αντιληφθήκαμε τέσσερα άτομα να μας πλησιάζουν από αριστερά. Περπατούσαν ήρεμα και ψυχρά. Μας ρώτησαν, τι ομάδα είστε; Ο ψηλός και ξανθός μας έκανε την ερώτηση. Στη συνέχεια άλλα 5 με 6 άτομα μας πλησίασαν από τα δεξιά. Ήταν όλοι μαυροφορεμένοι για να μην τους διακρίνει κανείς στο σκοτάδι και όλοι κρατούσαν κάτι στα χέρια. Απάντησα ότι είμαι Άρης. Δεν ήμουν σε θέση να καταλάβω τι συνέβαινε. Στη θέα ότι κάποιος από τους δράστες κρατούσε δρεπάνι, ο 21χρονος κοκάλωσα. Όταν δέχθηκα τα πρώτα χτυπήματα επιχείρησα να αμυνθώ με το κράνος μου. Χτύπησα ένα άτομο στο κεφάλι, εκείνος έκανε 3-4 βήματα πίσω και με κάρφωσε με μαχαίρι, αριστερά στο πόδι, στο μπούτι και στο δεξί πόδι. Με κρατούσαν αρκετοί εκείνη την ώρα. Δεν ήμουν ένας προς έναν. Με κρατούσαν, με σταθεροποιούσαν για να με χτυπήσουν οι άλλοι. Νομίζω ότι οι μαχαιριές ήταν από περισσότερους. Όλα έγιναν πολύ γρήγορα, σε λίγα δευτερόλεπτα.
Μετά από λίγο άκουσα τον Άλκη να φωνάζει βοήθεια. Ήταν πεσμένος στα σκαλοπατάκια. Με είχαν κολλήσει στον τοίχο της πολυκατοικίας και με χτυπούσαν. Είδα πάνω από τον Άλκη πάρα πολλά άτομα να τον χτυπάνε και να φωνάζει για βοήθεια. Ήταν σίγουρα περισσότερα από δέκα άτομα πάνω του. Δεν πρόλαβα να κοιτάξω παραπάνω γιατί προσπαθούσα να σώσω τον εαυτό μου. Πήγα να τον προστατεύσω, αλλά με κράτησαν και με χτύπησαν. Προσπάθησα να μη λιποθυμήσω, γιατί διαφορετικά θα κατάφερναν να με σκοτώσουν. Το τελευταίο πράγμα που θυμάμαι ήταν να με χτυπάνε στο κεφάλι. Εκείνη την ώρα ζαλίστηκα και εκείνοι άρχισαν να φεύγουν. Είδα να φεύγουν προς την οδό Πλαστήρα. Κατέβηκα τα σκαλάκια και σήκωσα τον Άλκη, έκανε 2-3 βήματα, πήγε στο παρτέρι, κάθισε και προσπάθησα να του δώσω βοήθεια. Μετά από λίγα λεπτά ήρθε και η αστυνομία. Ήταν ψυχροί σαν δολοφόνοι. Ήρθαν να σκοτώσουν, να κάνουν αθόρυβα αυτό που έκαναν και να φύγουν. Σταμάτησαν μόνο όταν ήρθαν κάποια άτομα προς τα πάνω, αλλιώς θα ήμουν κι εγώ νεκρός".
Η δίκη διακόπηκε και θα συνεχιστεί στις 6 Φεβρουαρίου με την εξέταση των μαρτύρων κατηγορίας.